بامهدی ادرکنی

💠 🔹 امام حسین علیه‌السلام⇩

《إِنّ اَعْفَى النّاسِ مَنْ عَفَا عَنْ قُدْرَةٍ》

باگذشت‏‌ ترین مردم کسى است
که با وجود قدرت گذشت کند

↲بحارالانوار، جلد75، صفحه121

داستان معنوی

طلبه سیّدی پس از آنکه مقطعی از درسش
را در نجف به پایان می‌برد به تهران می‌آید
و مقدمات ازدواج ایشان فراهم می‌گردد

دختری معرفی می‌شود و به خواستگاری
می‌روند مسائل مطابق سلیقه طرفین طی
می‌شود جز اینکه پدر دختر شرطی را برای
داماد مطرح می‌کند تا پس از تحقّق آن
دختر به خانه بخت برود

شرط پدر دختر تهیه این اقلام بود:
یک جفت گوشواره، چهار عدد النگو
دو عدد پیراهن، دو قواره چادری
و دو جفت کفش

اگر چه درخواست خانواده عروس چندان
سخت و چشمگیر نبود لکن برای آن عالم
بزرگوار تهیه همین قدر هم مقدور نبود

ایشان ناامید از انجام شرط عازم قم می‌شود
اما قبل از حرکت به سمت قم به قصد زیارت
حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام در شهر ری
توقف می‌کند

آن عالم بزرگوار قبل از آنکه به حرم
مشرف شود دقایقی را در حیاط صحن
و مقابل ایوان می ایستد
تمام حواسش به شرطی است که از عهده
انجام آن برنیامده است، در این لحظه کاملاً
متوجه آن حضرت می‌شود و مشکل را با آن
وجود مقدس در میان می‌گذارد

در حالتی دل شکسته زار زار می‌گرید
و برای آنکه کسی متوجه نشود
عبایش را روی صورتش می‌گیرد

چند لحظه بعد کسی دست روی شانه‌اش
می‌گذارد و آرام به گوشش می‌خواند: که
آقا بسته‌تان را بردارید تا خدای نکرده
کسی آن را نبرد!

و ایشان ناراحت از اینکه او را از چنین حالی
بیرون آورده‌اند، مکثی می‌کند و بعد چشم
می‌اندازد، بسته‌ای جلوی پایش افتاده است!

ابتدا اعتنا نمی‌کند اما بلافاصله طنین صدائی
را که لحظاتی قبل او را متوجه این بسته
کرده بود در ذهنش می‌نشیند

نگاه جستجو گرش کسی را نمی‌یابد
بسته را می‌گشاید، درون بسته این اشیاء
به طور مرتب چیده شده بود:

دو جفت کفش زنانه، دو قواره چادری
دو عدد پیراهن، چهار عدد النگوی طلا
و یک جفت گوشواره

این طلبه کسی نبود جز مرحوم آیت الله
العظمی مرعشی نجفی از علماء فقید
و مراجع تقلید عظام که پس از این کرامت
نیز «خادم افتخاری» آستان مقدس حضرت
عبدالعظیم علیه‌السلام شده و تا آخر عمر
شریفشان این مدال خادمی را به سینه داشتند

✍ منبع:
↲نشریه عبرت‌های عاشورا

هدیه به پیشگاه حضرت سیدالکریم (ع)
و این عالم بزرگوار صلوات

✿‍✵مهم‌ترین آداب زیارت✵✿‍
🌷 امام حسین علیه‌السلام 🌷

در احادیث اهل بیت علیهم السلام ره نمودهایى
درباره آداب زیارت امام حسین علیه‌السلام آمده
که توجه به آنها موجب بهره‌گیرى بیشتر از
برکات زیارت ایشان می‌گردد و بی توجهى
به آنها از بهره زائر می‌کاهد

↩️ به طور کلى آداب زیارت امام حسین
علیه‌السلام به دو دسته تقسیم می‌شود:

◽️⇦ آداب #باطنى

◽️⇦ آداب #ظاهرى

که در اینجا به آداب ظاهرى اشاره می‌کنیم:

⬅️ آداب ظاهرى زیارت
اهمّیت این آداب هر چند به اندازه اهمیت
آداب باطنى نیست لیکن رعایت آنها زمینه ساز
تحقّق شمارى از آداب باطنى و کمال بهره بردارى
از برکات آنهاست

⤵️ مهم‌ترین این آداب از این قرار است↯

❶ غسل
غسل زیارت نه تنها ظاهر زائر را پاک می‌کند
بلکه پاکى از گناهان و طهارت معنوى را نیز
به همراه دارد

❷ پوشیدن پاکیزه ترین لباس
در برخى از روایات توصیه شده که زائر
پس از غسل لباس پاکى بر تن نماید
و سپس عازم زیارت شود
لیکن برخى دیگر پوشیدن پاکیزه‌ ترین لباس
را توصیه کرده‌اند، تردیدى نیست که فرد
براى حضور در محضر امام علیه‌السلام
باید پاکیزه‌ ترین لباس خود را بپوشد

❸ استفاده نکردن از بوى خوش و زینت
هیئت ظاهرى زائر باید متناسب حضور بر سر
مزار شهداء باشد لذا ادب حضور ایجاب می‌کند
که نه تنها زائر خود را زینت نکند
بلکه توصیه شده با چهره‌اى ژولیده و غمبار
وارد حرم شریف امام حسین علیه‌السلام شود

❹ سکوت
در حدیثى از امام صادق علیه‌السلام توصیه
شده که هنگام زیارت سیدالشهداء علیه‌السلام
زائر براى تأسى به فرشتگان حاضر در حرم مطهر
آن امام شایسته است که سکوت را مراعات کند
و جز خیر و نیکى بر زبان جارى نسازد
ظاهراً مقصود از «خیر» در اینجا خواندن
زیارت نامه و نماز و دعا و ذکر و مانند آن است

❺ آرامش و وقار
یکى از آداب زیارت سیدالشهدا علیه‌السلام
این است که زائر با آرامش و وقار به سوى
حرم مطهر ایشان حرکت کند و بدین منظور
گام‌هایش را کوتاه بردارد و عجله نکند
رعایت این ادب موجب
تقویت حضور قلب در زائر می‌گردد

❻ اجازه ورود خواستن
حرم امام علیه‌السلام در واقع خانه خاندان
پیامبر و یکى از خانه‌هاى پیامبر صلی الله علیه
محسوب می‌شود از این رو وارد شدن به آن
بدون اجازه شایسته نیست لذا ادب ایجاب
می‌کند که پیش از ورود به آن از خدا و پیامبر
و اهل بیت علیهم السلام اذن دخول گرفته شود

نکته جالب توجه اینکه درباره تأثیر خواندن
اذن دخول از امام صادق علیه‌السلام
روایت شده که فرمودند:

《فإِن خَشَعَ قَلبُکَ وَ دَمِعَت عَینُکَ
فَهُوَ عَلامَةُ الإِذنِ فَادخُل》

پس اگر دلت خاشع و اشکت سرازیر شد
نشانه صادر شدن اذن است پس داخل شو

داشتن حالت خشوع و تضرّع هنگام ورود
به کربلاى حسین علیه‌السلام
نشانه پذیرش امام و اذن اوست
اگر چنین حالى به زائر دست داد خوشا بحالش
در غیر این صورت شایسته است که به حال
اضطرار قدرى توقّف کند شاید که مشمول
عنایتهاى آن بزرگوار گردد

❼ پیش گذاشتن پاى راست
مقدّم داشتن پاى راست، ادب ورود به
مکان‌هاى مقدّس است و در خصوص ورود
به حرم سیّدالشهدا علیه‌السلام در روایت
صفوان از امام صادق علیه‌السلام به این ادب
تصریح گردیده است

❽ خواندن زیارت‌هاى مأثور
زائر می‌تواند به هر نحوى که مایل است
و ادب اقتضا می‌کند، با امام علیه‌السلام
سخن بگوید اما بى تردید بهره‌گیرى از
زیارت نامه‌هاى مأثور رسیده از اهل بیت
علیهم السلام ثواب بیشترى دارد
زیرا افزون بر تعبّد، این زیارت نامه‌ها
حامل پیامها و رهنمودهاى بسیار مهم و ارزنده
و صحیحى هستند که با این میزان از استوارى
و دقّت و ارزش در غیر آنها یافت نمی‌گردند

گفتنى است که جامع ترین زیارت نامه‌ها
براى اهل بیت علیهم السلام
↫◄ زیارت «جامعه کبیره» است

‌

💠 🔹 امام صادق علیه‌السلام⇩

《عَنْ أَبِی عَبْدِاللهِ مَا مِنْ أَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ
إِلَّا وَ هُوَ یَتَمَنَّى أَنَّهُ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ
لَمَّا یَرَى لِمَا یُصْنَعُ بِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ
مِنْ کَرَامَتِهِمْ عَلَى اللهِ》

هیچکس نیست در روز قیامت
مگر اینکه آرزو می‌کند
ای کاش امام حسین علیه‌السلام
را زیارت کرده بودم
آن هنگامی که می‌بیند با زوّار
امام حسین علیه‌السلام چه می‌کنند
و چقدر نزد خداوند
مورد کرامت واقع می‌شوند

↲وسائل الشیعه، جلد14، صفحه424

قال الصّادق علیه السلام:
اَللَّهُمَ … فَارْحَمْ تِلْکَ الوُجُوهَ اَلتَِّی غَیَّرَتهَا اَلشَّمسُ وَ ارحَم تِلکَ الخُدُودَ اَلتَِّی تُقَلَّبُ عَلَی قَبرِ اَبِی عَبدِ اَللهِ عَلَیهِ السَّلاَمُ وَ ارحَم تِلکَ الاَعْیُنَ الَّتِى جَرَتْ دُمُوعُهَا رَحْمَةً لَنَا وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْقُلُوبَ الَّتِى جَزِعَتْ وَ اِحْتَرَقَتْ لَنَا وَ ارحَم تِلکَ الصَّرخَهَ الَّتِی کَانَت لَنَا اَللَّهُمَ اِنِّی اَستَودِعُکَ تِلکَ الاَنفُسَ وَ تِلکَ الاَبدَانَ حَتَّی تُرَوِّیَهُم مِنَ الحَوضِ یَومَ العَطَش.
■■■
امام صادق(ع):
خدایا !… این چهره های آفتاب خورده و این گونه هایی را که بر قبر حسین علیه السلام نهاده می شود و این دیدگانی را که اشکهایش بخاطرمحبت به ما جارى می گردد و دلهایى را که برای ما بی تاب است و این ناله و شیون هایی را که بخاطر ماست، مورد رحمتت قرار بده .خدایا ! من این جانها وپیکرها را به تو می سپارم تا در آن روز تشنگی ( قیامت ) از حوض کوثر سیرابشان کنی.
مستدرک الوسائل، ج10،ص230