#استادپناهیان
? دینداری و زندگی در دنیای پر از سختی‼️
❇️ …تنها با دینداری کردن میتوانیم این تواناییها را به دست بیاوریم!
? دینداری و زندگی در دنیای پر از سختی‼️
❇️ …تنها با دینداری کردن میتوانیم این تواناییها را به دست بیاوریم!
? کتاب بازی کودک تربیت ?
پنجاه و یک بازی تربیتی برای آموزش معارف دینی به کودکان و نوجوانان
✍ نویسنده: علیرضا افشاری اقدم
✅ بازی های اعتقادی
✅ بازی های اخلاقی
✅ بازی های مذهبی عمومی
? بازی های جذاب و زیبا برای کودکان شما
? ? ?
? حدیث روز?
? اینگونه نماز بخوانیم
? امام سجّاد علیه السلام:
إذا صَلَّیتَ فَصَلِّ صَلاةَ مُوَدِّعٍ
❇️ هرگاه نماز می گزاری ، [چنان باش که گویی] نماز آخرین را به جای می آوری.
? بحارالأنوار ، ج 78 ، ص 160
•┈┈••✾••
✨فَعَقَرُوا النَّاقَةَ وَ عَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَ قَالُوا یَا صَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ کُنْتَ مِنَ الْمُرْسَلِینَ{77}
پس مستکبران ناقه را پى کرده و کشتند و از فرمان پروردگارشان سرپیچى کردند و گفتند: اى صالح اگر از فرستادگان خدائی پس عذابى را که وعده مىدهى براى ما بیاور.(77)
⬅️ «عقر» به معناى پى کردن است یعنى قطع کردن عصب و رگ محکم و مخصوص پشت پاى اسب و شتر که عامل عمده حرکت آنهاست و با قطع آن حیوان به زمین مىافتد و از راه رفتن باز مىماند.
در سوره قمر کلمه «عقر» مفرد آمده که بیانگر این است که قاتل ناقه یک نفر بوده، اما در اینجا و سورههاى شمس و شعراء و هود به صورت جمع آمده است. «عقروا» که نسبت پى کردن به تمام قوم داده شده است.
این به خاطر سکوت و رضایت آنان بود و شریک جرم محسوب شدهاند. چنانکه حضرت على علیهالسلام نیز مىفرماید: سرنوشت مردم در گرو رضایت و دشمنى آنان است.
همانگونه که ناقه صالح را یک نفر پی کرد اما چون بقیه مردم نیز به آن عمل راضى بودند. در گناه او شریک شدند و همگى عذاب دیدند.
↲نهجالبلاغه، خطبه 201
◽️نکتـــهها
? کفر زمینه تجاوز است. «کافِرُونَ فَعَقَرُوا …»
? سکوت و رضایت بر گناه شرکت در گناه محسوب مىشود. «عقروا» با اینکه قاتل یک نفر بود.
? نافرمانى و تجاوز از دستور مهمتر از کشتن شتر است. «وَ عَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ»
? دستورات الهى برخاسته از ربوبیّت اوست. «أَمْرِ رَبِّهِمْ»
? تکبر زمینه ساز جسارت و گستاخى است. «ائْتِنا بِما تَعِدُنا»
? ? ? ? ?
? هرصبح، یک حدیث ?
? امیرالمومنین علی علیه السلام:
?سبب زیاد شدن نعمت، شکر گزاری است.
? غرر الحکم، حدیث 5544