امام
24 مهر 1403 توسط یاضامن آهو
🌺 تأملی در نهج البلاغه : 🌺
🍂 حکمت ١5٩:
مَنْ وَضَعَ نَفْسَهُ مَوَاضِعَ التُّهَمَةِ، فَلَا یَلُومَنَّ مَنْ أَسَاءَ بِهِ الظَّنَ.
⚡️ ترجمه :
کسى که خود را در مواضع تهمت قرار دهد نباید کسى را ملامت کند که به او سوء ظن پیدا مى کند (بلکه باید خود را سرزنش کند که اسباب سوء ظن را فراهم کرده است)
🔴 کسانى که از یک یا چند قرینه ظنى فورا گمان بد درباره اشخاص مى برند، زیادند.
به همین دلیل کسانى که مى خواهند هدف تیرهاى تهمت قرار نگیرند باید خود را از امورى که سوء ظن برانگیز است دور دارند.
🍁 در واقع همان گونه که ارتکاب گناه ممنوع است، فراهم کردن زمینه هاى گناه براى دیگران نیز ممنوع است.