بامهدی ادرکنی

جهاد اکبر و جهاد اصغر ???

◀️ عن الرضا(عليه‌السلام) عن آبائه(عليهم‌السلام) عن رسول الله‌(صلّي الله عليه وآله وسلّم) قال: «الدعاء سلاح المؤمن و عماد الدين و نور السموات و الأرض».

? همان‌طور كه در جهاد اصغر آهن لازم است، در جهاد اوسط و اكبر آه ضروري است و دعا يعني لابه، ناله و زاري به درگاه كسي كه هم دشمن بشريت، يعني شيطان را مي‌بيند، در حالي كه او خدا را نمي‌بيند، و هم توان دفع آن دشمن از حوزه نفس و اقليم قلب را داراست و انابه سوي او و اعتماد بر او و استناد به او در همه شئون بهترين سلاح كارآمد است.

تسنيم، ج 9، ص 435
? همان‏گونه كه گريه براي تهذيب نفس و تضرّع به درگاه خدا و پيروزي بر هوس سلاح مناسبي است: و سِلاحه البكاء، درايت نظامي، تدبير دفاعي و هوشمندي نبردي نيز سلاح مناسبي است. 

تسنيم، ج 19، ص 476
? در جهاد اكبر، گريه انسان، تيراندازي او به دشمن است: و سلاحه البكاء[1] و بايد هر لحظه با اشك و آه، مرزداري و تيراندازي كند؛ شيطان مي ‏خواهد او را به غفلت بكشاند و او بايد به درگاه خدا ناله و زاري كند تا شيطان به سويش نيايد.

عبادت‏ها، ناله ‏ها و گريه‏ هاي معصومان‏(عليهم‌السلام) جهاد اكبر آنان است، چون تا زنده ‏اند، مكلّف هستند و استغفار آنان هميشه دو جنبه دفاعي و هجومي دارد: (واستَغفِر لِذَنبِكَ ولِلمُؤمِنينَ والمُؤمِناتِ)[2] نه رفعي.

مؤمنان ممتاز يا متوسط يا ضعيف، هميشه در جنگ و گريزند؛ گاهي آنان به شيطان حمله مي‏ كنند و گاهي شيطان به آنان. سست‏ ايمانان در مبارزه با شيطان بيشتر تير مي‏خورند؛ ولي پيوسته مي‏كوشند با توبه و استغفار، نقص خود را جبران كنند؛ امّا معصومان‏(عليهم‌السلام) هماره در حال حمله به‏ سر مي‏برند و شيطان را از خود مي‏رانند.

آري استغفار، دعا، ناله و اشك معصومان‏(عليهم‌السلام) براي دفع گناه است نه رفع آن، از اين ‏رو همواره مسلَّح و فاتح‏اند و شيطان هرگز نمي ‏تواند به سراغ آنان برود؛ يعني تير شيطان به آنان نمي‏ خورد تا به درمان نياز داشته باشند؛ ولي ناله و استغفار ديگران براي زدودن گناهِ موجود است.

 تسنيم، ج 19، ص 660
#نکات قرآنی