بامهدی ادرکنی

#خبر_مرکز

#شهیده_طلبه

? شهیده محمدی زاده؛ شهیده‌ای که مظلومانه شهید و به خاک سپرده شد

? شهیده شهناز محمدی زاده سال 1339 در شهر خرمشهر دیده به جهان گشود، از همان طفولیت و دوران نوجوانی نور ایمان از ضمیرش هویدا بود تا آنجا که بخاطر رفتار بسیار متین و اخلاق شایسته اش الگویی برای خانواده شد.

? او از دوران نوجوانی به مذهب علاقه مند بود و اهمیت می داد مخصوصاً در دورانی که مشغول به تحصیل بود. روز به روز تقوایش بیشتر می شد. در مکتب قرآن با خواهران دیگر به فراگیری قرآن مشغول بود و در فرصت های مناسب به مطالعه کتاب های مذهبی می پرداخت و بیشتر پولی که از پدرش می گرفت به خریدن کتاب اختصاص می داد.

? شهید شهناز محمدی زاده قبل از شهادتش، وصیت خود را روی دستمال کاغذی می نویسد و به خواهر امدادگر همراهش می گوید: «سلام مرا به پدر و مادرم برسانید و بگویید که مرا ببخشند و از راهی که انتخاب کرده ام، راضی باشند. من خوشحالم که دارم شهید می شوم».

? شهیده شهناز در آن لحظات آخر در حیاط مکتب و صیتنامه اش را می نگاشت و در انتظار شهادت و وصال یار لحظه شماری می کرد او در لحظه آخرین چنین نگاشته بود:
صوفی زره عشق صفا باید کرد عهدی که نموده ای وفا باید کرد.
تا خویشتنی به وصل جانان نرسی خود را به ره دوست فنا