بامهدی ادرکنی

قال رسول الله صلی الله علیه و آله:

إِنَ ابْنَتِی فَاطِمَةَ مَلَأَ اللَّهُ قَلْبَهَا وَ جَوَارِحَهَا إِیمَاناً وَ یقِیناً

همانا خداوند متعال قلب و جوارح دخترم فاطمه را از ایمان و یقین انباشته است.

📗الخرائج و الجرائح، ج 2 ص 531 ح 7

⚜امام صادق(ع)⚜

👈 کشمش بخورید چراکه از صفرا جلوگیری می کند عصب را تقویت و افسردگی را می بردو خلق را نیکو و خون را پاک و غم و اندوه را می برد

📚 :طب الصادق

قال الرضا علیه السّلام :
فِی العَسَلِ شِفَاءٌ مِن کُلِّ دَاءٍ . مَن لَعِقَ لَعقَةَ عَسَلٍ عَلَى الرِّیقِ یَقطَعُ البَلغَمَ ویَحسِمُ الصُّفرَةَ ، وَ یَمنَعُ المِرَّةَ السَّودَاءَ وَ یُصَفِّی الذِّهنَ وَ یُجَوِّدُ الحِفظَ إذَا کَانَ مَعَ اللُّبَانِ الذَّکَرِ .
¤¤¤¤¤¤¤
امام رضا(ع):
در عسل ، درمان هر دردى است ؛ هر کس ناشتا یک انگشت از آن را بلیسد ، بلغم را پایان مى دهد ؛ صفرا را فرو مى نشانَد ؛ تلخه سیاه (زرداب) را مانع مى شود ؛ ذهن را صفا مى بخشد و اگر همراه با کُنْدُرِنَر خورده شود ، حافظه را نیکو مى سازد.
[ کندر دونوع نر و ماده داردکه نوع نر آن برای خوردن و نوع ماده آن دود کردنی است.]

الفقه المنسوب للإمام الرضا علیه السلام ، ص 346
بحار الأنوار ، ج66، ص293

🌹 حدیث روز
2⃣3⃣6⃣
🔸 خودسازی(دل حزین)

⭐️امام سجاد علیه السلام:

خداوند دلهاى حزین را دوست دارد.

📚 کافی/ج2/ص99/ح30

👈 البته منظور حزن و اندوهی است که برای آخرت باشد نه دنیا.یعنی غم و اندوه به خاطر از دست دادن اموراتی که به آخرت مرتبط هستند، مانند از دست دادن نماز اول وقت، قیام شب، روزه مستحبی، نماز جماعت و یا هر عمل خیر دیگری که به هر دلیلی فوت شود.

💠 حدیث روز 💠

❇️ نعمت های از دست رفته با دعا برگردانید

🔻 وَ قالَ امیر المومنین علی علیه السلام: وَ لَوْ اَنَّ النَّاسَ حِینَ تَنْزِلُ بِهِمُ النِّقَمُ، وَ تَزُولُ عَنْهُمُ النِّعَمُ، فَزِعُوا اِلى رَبِّهِمْ بِصِدْقٍ مِنْ نِیَّاتِهِمْ، وَ وَلَهٍ مِنْ قُلُوبِهِمْ، لَرَدَّ عَلَیْهِمْ کُلَّ شارِدٍ، وَ اَصْلَحَ لَهُمْ کُلَّ فاسِدٍ

🔰 آقا امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرمایند:
اگر مردم در موقعى که رنج و بلا بر آنان وارد مى‏ شود و نعمت و برکت از دستشان مى ‏رود، متوجه خداوند بشوند و با صدق نیت از صمیم قلب او را بخوانند، خداوند نعمت‏هاى از دست رفته را به آنان برمى‏ گرداند و همه مفاسد آنها را اصلاح مى ‏کند.

📚 بحار الأنوار , جلد64 , صفحه199