#سوره اعراف
✨ثمَّ بَدَّلْنَا مَکَانَ السَّیِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّىٰ عَفَوْا وَ قَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لَا یَشْعُرُونَ{95}
به جاى ناخوشى، خوشى قرار دادیم تا آنکه فزونى یافته و انبوه شدند و گفتند: به پدران ما نیز رنج‌ها و خوشى‌ها رسیده بود و این حوادث تلخ و شیرین نشانه قهر یا لطف خدا نیست پس آنان را ناگهانى با قهر خود گرفتیم در حالى که درک نمى‌کردند(95)
⬅️ «عفوا» به معناى کثرت مال و فرزندان یا ترک کردن و اعراض کردن است لطف خدا درباره آنان به حدّ وفور رسید ولى آنان به هوش نیامدند و عبرت نگرفتند نظیر این آیه در سوره انعام آیه 44 آمده است.
«فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أَبْوابَ کُلِّ شَیْ‌ءٍ حَتَّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَةً»
چون تذکرات ما را فراموش کردند درهاى نعمت‌ها را به رویشان گشودیم و پس از کامیابى‌ها ناگهان گرفتار قهر خویش کردیم.
مثل بیمارى که پزشک از بهبود او مأیوس شده و مى‌گوید: هر چه میل دارد به او بدهید کارش تمام است.
⬅️ ممکن است براى آیه معناى دیگرى نیز باشد از جمله بعد از رفع بلا نسل بعد مى‌گفتند:
حوادث تلخ مخصوص پدران ما بوده و ما در امان هستیم. غافل از آنکه سنت خداوند بر مبتلا ساختن همه نسل‌هاست و این گونه غفلت‌ها زمینه ساز قهر الهى است.
◽️نکتـــه‌ها
? گاهى رفاه بینش و تحلیل‌هاى نادرست عامل نسیان و طغیان مى‌شود.
«قَدْ مَسَّ آباءَنَا الضَّرَّاءُ»
? هر نوع خوشى و رفاهى نشانه لطف نیست گاهى زمینه ساز قهر الهى است.
«حَتَّى عَفَوْا … فَأَخَذْناهُمْ بَغْتَةً»
? بیشتر مردود شدگان در آزمایش‌های الهى مرفّهانند نه محرومان
«حَتَّى عَفَوْا وَ قالُوا …»
? قهر الهى خبر نمى‌کند و ناگهان مى‌رسد.
«بَغْتَةً»
? غوطه‌ور شدن در دنیا و غفلت از یاد خدا انسان را به عذابى ناگهانى و غافلگیرانه دچار مى‌کند.
«فَأَخَذْناهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ»
? ? ? ? ? ?
