امام
🔰 یکی از زیباترین روایات در ثواب لعن‌کردن دشمنان اهلبیت در «خلوت و تنهایی» …
در روایتی على بن عاصم کوفى گوید:
🔹 خدمت مولایم امام حسن عسکرى علیهالسلام رسیدم و به او سلام کردم، آن حضرت سلام مرا جواب داد و فرمود: خوش آمدى اى پسر عاصم، بنشین و استراحت کن، گوارایت باد مقامى که خداوند به تو مرحمت فرموده است، اى پسر عاصم آیا مى دانى زیر قدمهاى تو چیست؟
🔸 عرض کردم: مولاى من! زیر قدم خود فرشى را احساس مى کنم که گسترده‌اند، خداوند صاحب آن را گرامى بدارد. امام علیه السلام به من فرمود: اى پسر عاصم، بدان که تو اکنون بر فرشى قدم نهاده اى که بسیارى از پیامبران و رسولان الهى بر آن نشسته اند.
🔹 عرض کردم: اى سرور من، کاش تا زمانى که در دنیا هستم همواره در خدمت شما باشم و هرگز شما را رها نکنم. سپس با خود گفتم: کاش چشم بینائى داشتم و آن را مشاهده مى کردم.
🔸 امام علیه السلام که از ضمیر و باطن همه آگاه است به من فرمود: نزدیک بیا، وقتى نزدیک رفتم دست مبارک خود را بر دیدگان من کشید و به اذن خداوند فوراً روشن شد و بینا گشتم.
🔹 سپس فرمود: این، جاىِ پاى پدر ما حضرت آدم است، و این جاى پاى هابیل است، و به ترتیب جاى پاى شیث، هود، صالح، ابراهیم، شعیب، موسى، داود، سلیمان، خضر، دانیال، ذى القرنین، عدنان، عبدالمطلب، عبداللَّه، عبد مناف را به من نشان داد.
🔖 سپس فرمود:
📋 هَذَا أَثَرُ جَدِّی رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ هَذَا أَثَرُ جَدِّی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهالسلام
🔻 و این، جاى پاى مبارک خاتم الأنبیاء صلى الله علیه وآله وسلم و این، جاى پاى مبارک امیرالمؤمنین علىّ بن ابى طالب علیه السلام است.
🔖 علىّ بن عاصم گوید:
📋 فَأَهْوَیْتُ عَلَی الْأَقْدَامِ کُلِّهَا فَقَبَّلْتُهَا وَ قَبَّلْتُ یَدَ الْإِمَامِ
🔻 خود را بر آن جاى قدم‌ها افکندم و آنها را بوسیدم و سپس دست مبارک امام علیهالسلام را بوسیدم.
🔹 سپس عرض کردم: من از اینکه شما را با دست یارى کنم ضعیف و ناتوانم و جز اظهار دوستى و ولایت نسبت به شما و بیزارى از دشمنان شما و لعنت کردن آنها در تنهائى قدرت ندارم، حال من چگونه خواهد بود اى سرور من؟
🔸 امام علیه السلام فرمود: پدرم از جدّم، و او از رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم نقل کرد که آن حضرت فرمود:
📜 مَنْ ضَعُفَ عَلَی نُصْرَتِنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ لَعَنَ فِی خَلَوَاتِهِ أَعْدَاءَنَا بَلَّغَ اللَّهُ صَوْتَهُ إِلَی جَمِیعِ الْمَلَائِکَةِ
👈 کسى که از یارى ما اهل بیت عاجز باشد و دشمنان ما را در تنهائى‌ها لعنت کند، خداوند صداى او را به تمام فرشتگان برساند،
📜 فَکُلَّمَا لَعَنَ أَحَدُکُمْ أَعْدَاءَنَا صَاعَدَتْهُ الْمَلَائِکَةُ وَ لَعَنُوا مَنْ لَا یَلْعَنُهُمْ
🔻 پس هرگاه یکى از دشمنان ما را لعنت کند فرشتگان آن را بالا برند و کسى که آنها را لعنت نکند لعنت کنند.
🔹 و هر گاه صداى او به فرشتگان رسد براى او طلب آمرزش کنند و بر او درود فرستند و گویند: خداوندا! بر روح این بنده‌ات که در راه یارى دوستان تو تلاش کرد درود فرست، و اگر توانائى زیادترى داشت و بیشتر مى توانست یارى کند حتماً یارى مى کرد.
🔸 در این هنگام از طرف پروردگار ندایى رسد که: اى فرشتگان من دعاى شما را درباره بنده‌ام اجابت کردم و صداى شما را شنیدم و بر روح او بهمراه ارواح بندگان صالح دیگر درود فرستادم، و او را از برگزیدگان نیکو قرار دادم.
📚 بحارالأنوار، ج50 ص317
📚 ریاض الأبرار،ج2 ص505