بامهدی ادرکنی

✧✾════✾✰✾════✾✧
آقاى سيد محمد رياضى يزدى

شاعر معروف حكايت كرد كه 

دوستى داشتم از صلحا و خوبان

وى می‌گفت روزى با سيدى بزرگوار

در جائى نشسته بوديم

شيخ ابراهيم نام كه با دوستم سابقه

مودت داشت بر ما وارد شد
پس از تعارفات معمول سيد به او گفت:

آقا شيخ ابراهيم ماجراى خود را با

مرحوم حاج شيخ حسنعلى اصفهانى

براى رفيق ما بازگو
شيخ گفت: از گيلان به زيارت مشهد آمدم

و در آن شهر هر چه پول داشتم مصرف شد

بدون خرجى ماندم

حساب كردم تا مراجعت به وطن

به پانصد تومان احتياج دارم
به حرم مشرف شدم و به امام عرض كردم:

به پانصد تومان نيازمندم كه به گيلان

بازگردم انتظار مرحمت دارم
اما تا روز ديگر خبرى نشد

مجدداً در حرم عرض حاجت كردم

و گفتم: سيدى، من گداى متكبرى هستم

و اين بار هم احتياج خود را به حضورت

عرض می‌کنم اما اگر عنايتى نفرمائى

ديگر بار نخواهم آمد و چيزى نخواهم گفت

ولى يادداشت می‌کنم كه امام رضا

عليه السلام مهمان نواز نيست
چون از حرم خارج گرديدم شنيدم كه

از پشت سر كسى مرا صدا می‌زند

بازگشتم ديدم شيخى است كه بعداً فهميدم

او را حاج شيخ حسنعلى اصفهانى می‌خوانند
حاج شيخ مرا مخاطب ساخته و فرمودند:

آقا شيخ ابراهيم گيلانى چرا اينقدر

جسورانه در محضر امام سخن گفتى؟ 

شايسته نيست كه چنين بى ادب

و گستاخ باشى
سپس پاكتى به من دادند

از اطلاع شيخ بر مكنونات باطنى خود

و سخنى كه سراً با امام خود در ميان

نهاده بودم غرق تعجب شدم

به خانه آمدم و پاكت را گشودم

با كمال شگفتى ديدم كه پانصد تومان است
تصميم گرفتم كه صبح روز ديگر به خانه

حاج شيخ بروم و از او بپرسم كه چگونه

از راز دل من آگاه شده و اين پول از كجا است؟
اما شب در خواب ديدم كه شيخ به خانه

آمدند و فرمودند: آقا شيخ ابراهيم

تو به پانصد تومان پول حاجت داشتى

به تو داده شد

ديگر از كجا دانستم و از كجا آوردم

به تو مربوط نيست

بدان كه اگر براى اين پرسش به خانه من

بيائى تو را نخواهم پذيرفت
از خواب بيدار شدم و ديگر برای اين كار

به خانه ايشان نرفتم و به گيلان بازگشتم

°❀°▪️°❀°▪️°❀°▪️°❀°

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ