بامهدی ادرکنی

✧✾════✾✰✾════✾✧
??مرحوم نخودکی می‌فرمایند:
در آن زمان که در صحن عتیق رضوی

به تزکیه مشغول بودم

روزی پیری ناشناس بر من وارد شد

و گفت: یا شیخ دوست دارم که یک اربعین

خدمتت را کمر بندم
گفتم: مرا حاجتی نیست تا به انجام آن پردازی
گفت: اجازه ده که هر روز کوزه آب را پر کنم
به اصرار پیر تسلیم شدم

هر روز علی الصباح به در اطاق می‌آمد

و می‌ایستاد و با کمال ادب می‌خواست

تا او را به کاری فرمان دهم

و در این مدت هرگز ننشست
چون چهل روز پایان یافت گفت:

یا شیخ من چهل روز تو را خدمت کردم

حال از تو توقع دارم تا یک روز مرا خدمت کنی
در ابتدا اندیشیدم که شاید مرد عوامی باشد

و مرا به تکالیف سخت مبتلا کند

ولی چون یک اربعین با اخلاص به من

خدمت کرده بود با کراهت خاطر پذیرفتم
پیر فرمان داد تا من در آستانه اتاق بایستم

و خود در بالای حجره روی سجاده من

نشست و فرمان داد تا کوره و دم و اسباب

زرگری برایش آماده سازم
این کار با آنکه بر من به جهاتی دشوار بود

به خاطر پیر انجام دادم

و لوازمی که خواسته بود فراهم ساختم
دستور داد تا کوره را آتش کنم

و بوته بر روی آتش نهم و چند سکّه پول مس

در بوته افکنم و آنگاه فرمود آنقدر بدمم

تا مس‌ها ذوب شود

از ذوب آن مس‌ها آگاهش کردم
گفت: خداوندا بحق استادانی که خدمتشان

را کرده‌ام این مس‌ها را به طلا تبدیل فرما
و پس از آن به من دستور داد

بوته را در«رجه» خالی کن

و سپس پرسید در رجه چه می‌بینی؟
دیدم طلا و مس مخلوط است

او را خبر دادم
گفت: مگر وضو نداشتی؟

گفتم: نه

فرمود تا همانجا وضو گرفتم
و دوباره فلز را در بوته ریختم و در کوره

دمیدم تا ذوب شد و به دستور وی و پس از

ذکر قسم پیشین بوته را در «رجه» ریختم
ناگهان دیدم که طلای ناب است

آن را برداشتیم و به اتفاق نزد چند زرگر

رفتیم پس از آزمایش، تصدیق کردند

که زر خالص است

آنگاه طلا را به قیمت روز بفروخت
و گفت: این پول را تو به مستحقان می‌دهی

یا من بدهم؟
گفتم: تو به این کار صاحب اختیار هستی

سپس با هم به در چند خانه رفتیم

و پیر پول را تا آخرین ریال به مستحقان داد

نه خود برداشت و نه به من چیزی بخشید

و بعد از آن ماجرا از یکدیگر جدا شدیم

و دیگر او را ندیدم

? افلاکیان خاک نشین

°❀°▪️°❀°▪️°❀°▪️°❀°

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ