بامهدی ادرکنی

?↶ #دانستنـی‌های‌مــرگ ⓬ ↷?

《مونس تنهایی انسان در قبر》

از کتاب اربعین قاضی سعید قمی منقول
است که از شیخ بهایی نقل می‌فرماید:

رفیقی در قبرستان اصفهان داشتم که
همیشه بر سر مقبره‌‏ای مشغول عبادت بود
و شیخ هر از گاهی به دیدنش می‌‏رفته
روزی از او سؤال می‌کند:
از عجائب قبرستان چه دیده‌ای؟

عرض کرد: روز قبل در قبرستان جنازه‌ای را
آوردند و در این گوشه دفن کردند و رفتند
هنگام غروب بوی بدی بلند شد
و مرا ناراحت کرد چنین بوی بدی در تمام
عمرم استشمام نکرده بودم

ناگاه هیکل موحشه و مُظلَمه‌ای
همانند سگ دیدم که بوی بد از او بود
این صورت نزدیک شد
تا بر سر آن قبر ناپدید گردید
مقداری گذشت، بوی عطری بلند شد که
در عمرم چنین بوی خوشی نشنیده بودم
در این هنگام صورت زیبا و دلربایی آمد
و بر سر همان قبر محو شد
《اینها عجائب عالم ملکوت است
که به این صورتها ظاهر می‌شود》
مقداری گذشت دیدم صورت زیبا از قبر
بیرون آمد ولی زخم خورده و خون آلود است

گفتم: پروردگارا
به من بفهمان این دو صورت چه بود!؟
به من فهماندند که آن صورت زیبا
اعمال نیکش بود
و آن هیکل موحشه کارهای بدش
و چون افعال زشتش بیشتر بود
در قبر انیسش همان است
تا چه زمانی پاک شود
و نوبت صورت زیبا برسد

?کتاب معاد، آیت الله شهید دستغیب

°❀°▪️°❀°▪️°❀°▪️°❀°
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ