بامهدی ادرکنی

#کتاب ابوباران
?خاطرات مدافع حرم، مصطفی نجیب ( نام مستعار) از حضور فاطمیون در نبرد سوریه
♦️با مطالعه این کتاب به واقعیت ‌های جنگی پیچیده و دشوار پی می‌بریم که از بسیاری جهات با سایر جنگ‌ها متفاوت است.
?مصطفی نجیب رزمنده افغان و عضو تیپ فاطمیون (افغانی ها) مدافع حرم است که با صداقت به روایت خاطرات خود از جنگ با تکفیری‌ها پرداخته و صحنه‌های درگیری با داعشیان را به تصویر درآورده است. صحنه‌هایی بدیع و بعضاً رعب آور که در جنگ‌های منظم کمتر پیش می‌آید.
?صراحت لهجه راوی از ویژگی‌های این کتاب است که موجب شده چیزی کتمان نشود و تصویر روشنی از جنگ با مخوف‌ترین جنگجویان تاریخ معاصر به‌دست آید.
?«ابو باران» یکی از کتاب هایی است که درهایی از جنگی را به روی ما باز می کند که هزاران کیلومتر دورتر از ما اتفاق افتاده است. راوی آن ذاتا قصه گو است و کم اتفاق می افتد راوی ها اینقدر علاقه مند به بیان گذشته‌شان باشند، چون معمولا سربازها دیر به گذشته خود برمی گردند اما راوی این کتاب علاقه مند به قصه گویی است.
?راوی کتاب ابوباران در تعریف فاطمیون می‌گوید: «به ما مدافعان افغانستانی می‌گویند فاطمیون. چون مانند حضرت‌فاطمه(س) هم غریب هستیم، هم گاهی مظلوم واقع می‌شویم. این غربت و مظلومیت را در جای‌جای روایتش در کتاب ابوباران احساس میکنیم چه قبل از اینکه فاطمی بشود چه بعد از آن.»
#معرفی_کتاب
??????

?امام علی(ع) میفرمایند:
?مردم! مالى نافع‌تر از عقل نيست، فقرى سخت‏‌تر از جهل نيست، واعظى بليغ‌تر از خلوص نيست، عقلى چون دورانديشى نيست، عبادتى چون انديشه نيست، ياورى مطمئن‌تر از مشورت نيست، هيچ تنهائى چون خودپسندى نيست، هيچ پرهيزگارى چون خوددارى (از گناه) نيست، هيچ بردبارى بسان صبر و سكوت نيست.
?تحف‌العقول عن‌آل‌الرسول(ص)- ابن‌شعبه حرّانی/ص ۱۸۶

? حدیث روز ?

? وعده بهشتی به آتش نشانان

?پیامبر صلی الله علیه و آله:
?مَن رَدَّ عَن قَومٍ مِنَ المُسلِمینَ عادِیَةَ ماءٍ أو نارٍ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ
❇️ کسی که دسته ای از مسلمانان را از خطر سیل یا آتش سوزی نجات دهد، بهشت بر او واجب می شود.

? الکافی، ج ۵، ص ۵۵
 •┈┈••✾••

?هرصبح، یک حدیث?
❣ امام محمد باقر علیه السلام: 
?برای دیگران پشت سرشان دعا کن تا روزی برایت سرازیر شود.
?میزان الحکمه، ج۱۴، ص۶۸۲
????????

✨امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
 بر شما باد انار شیرین، آن را بخورید؛

چرا هیچ دانه ای از آن به معده مومنی در نمی آید، مگر اینکه بیماری ای از آن ریشه کن می کند و شیطان وسوسه را از او دور می سازد. 
 ?الکافی جلد ۶ صفحه ۳۵